İş Başı Eğitim

Mesleki eğitimin ihtiyaçları göz önünde bulundurulduğunda, eylem odaklı teknik öğrenme becerileri yeni kavramların test çıkarımlarını gerektirebilir. Bu bağlamda, Levinson’un yaşam dönemleri kuramı 17-22 yaş grubu için (CNC eğitim programındaki gibi) gelişim döneminin erken yetişkinlik geçişinde olduğunu, görevlerinin imkanları keşfetmek ve geçici sorumluluk almak olabileceğini önermektedir (Levinson, 1986). Diğer bir deyişle, kuram erken yetişkinlik geçiş dönemi için mesleki eğitimin keşif türünden bir aşama olabileceğini önermektedir. Bu açıdan Görev Başı Eğitimi CNC operatörlerinin eğitim programında bir seçenek olarak göz önünde bulundurabilir.

Görev Başı Eğitimi mesleki eğitimin bir varyasyonudur ve daha profesyonel bir ortamda gerçekleştirilebilir. Görev Başı Eğitimi çalışanlar fiilen çalışırken gerçekleşen bir eğitimdir. Becerilerin eğitim alanlar mesleklerini icra ederken kazanılabileceği anlamına gelmektedir. Bu durum hem çalışanlar hem de işletme açısından fayda sağlamaktadır. Çalışanlar gerçek çalışma ortamında öğrenmektedir ve normal bir iş gününde karşılaşacakları görevlerle ve zorluklarla uğraşırken deneyim kazanmaktadır. İşletme ise eğitimin işe özel olduğundan emin olması sayesinde yarar sağlamaktadır. Aynı zamanda, görev başında gerçekleşmeyen eğitimden veya mesai süresi kaybından kaynaklanan fazladan maliyetleri karşılamak durumunda kalmamaktadır.

Görev Başı Eğitimi sağlamanın farklı yöntemleri bulunmaktadır. Sıklıkla kullanılan dört yöntem özetle şu şekilde açıklanabilir¹:

• Koçluk – “tecrübeli bir personel stajyerlerin becerileri öğrenmesine yardım eder ve talimatlarla ve/veya gösterimlerle süreçleri işler”
• Rehberlik – “her bir stajyer, rehber ve yardımcı olarak atanan bir personele atanır. Her ne kadar ‘rehber’ ve ‘koç’ terimleri sıklıkla birbirinin alternatifi olarak kullanılsa da, rehber genellikle koçtan daha bireysel bir destek sunar.”
• Vardiya – “yapılan işlerin tamamıyla ilgili deneyim kazanacakları şekilde çalışanlar rollerini veya görevlerini vardiyalı olarak yapar”
• Çıraklık – “belirli bir işlem için gereken becerileri gözlemlemek ve öğrenmek için bir meslektaşın yanında çalışmayı tanımlar. Yazılı bir kaynaktan çalışmaktan daha hızlı ve daha yararlı bir iş öğrenme şekli olabilir. Bu meslektaş soruları yanıtlamak veya beklenmeyen sorunlarla baş etmek için her zaman orada bulunur”

Bu bağlamda, koçluk ve rehberlik geleneksel yönteme benzer bir yaklaşım olan Görev Başı Eğitimi uygulamasını ileri taşıyabilir. Aynı zamanda öğrenme sürecindeki uyumu kolaylaştıracaktır. Öte yandan, Görev Başı Eğitimin ekonomik faydaları iş dünyasındaki ana itici güçlerden biridir (Mincer, 1962).  Üretkenlik ve yatırımın geri dönüşü açısından, mesleki eğitimde Görev Başı Eğitimi üzerindeki vurgu sınıf içi eğitime birincil alternatif olarak görülmelidir (Lechner, 2012). Bu bakımdan CNC operatörleri, profesyonel becerileri efektif olarak kazanması açısından Görev Başı Eğitimine oldukça uygundur.

Lechner, M. (2012). Training the East German labour force: microeconometric evaluations of continuous vocational training after unification. Retrieved from https://www.google.com/books?hl=en&lr=&id=ZVDxCAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA1&dq=training&ots=Rvg7ZHuxgq&sig=oWbdMnevxUPjazZ_0e-11Why1bk

Levinson, D. (1986). A conception of adult development. American Psychologist. Retrieved from http://psycnet.apa.org/journals/amp/41/1/3/

Mincer, J. (1962). On-the-Job Training: Costs, Returns, and Some Implications. Journal of Political Economy, 70(2), 50–79. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/1829104?seq=6#page_scan_tab_contents